System emerytalny
- Kiedy ludzie przestają pracować ze względu na swój wiek (67–70 lat), otrzymują emeryturę, a także zazwyczaj wypłaty z funduszu emerytalnego.
- Emeryturę wypłaca państwo za pośrednictwem organów ubezpieczeń społecznych (Zakład Ubezpieczeń Społecznych/Tryggingastofnun). Prawa przysługujące w ramach w systemu ubezpieczeń społecznych są powiązane z okresem pobytu w Islandii.www.tr.is
- Zgodnie z prawem wszyscy pracownicy otrzymujący wynagrodzenie oraz osoby prowadzące własną działalność są zobowiązani do opłacania składki emerytalnej w wysokości co najmniej 15,5% całkowitego wynagrodzenia – kwota ta jest podzielona między pracowników i pracodawców.Pracownik płaci 4% składki, a pracodawca – 11,5%.
- Celem funduszy emerytalnych jest zapewnienie ich członkom wystarczającej emerytury na resztę życia. Wypłaty z funduszu emerytalnego mają również rekompensować utratę dochodu z powodu niepełnosprawności lub śmierci współmałżonka. www.lifeyrismal.is
- Wysokość wypłat emerytury jest określana na podstawie składek płaconych przez każdą osobę w trakcie jej życia zawodowego, a także wyników funduszy emerytalnych.
- Niektóre fundusze emerytalne są otwarte dla wszystkich, podczas gdy inne są ograniczone do określonych zawodów.
- Dodatkowe oszczędności emerytalne są opcjonalne. Osoby otrzymujące wynagrodzenie mogą wpłacić do funduszu emerytalnego dodatkową składkę w wysokości 4% całkowitego wynagrodzenia, do której dolicza się składkę pracodawcy. Wiele osób decyduje się na to rozwiązanie.
Urząd Pracy
- Urząd Pracy (Vinnumálastofnun) jest instytucją publiczną działającą na podstawie ustawy o instrumentach rynku pracy i ustawy o ubezpieczeniu na wypadek bezrobocia. www.vmst.is
- Do ogólnych usług świadczonych przez Urząd Pracy osobom fizycznym należą rejestracja, ocena kwalifikacji, doradztwo, środki zaradcze i rekrutacja do pracy,
- Urząd Pracy ma swoją główną siedzibę w Reykjavíku oraz oddziały w całym kraju.
- Urząd Pracy wypłaca zasiłki dla bezrobotnych. Są one zawsze postrzegane jako tymczasowy środek zaradczy.
- Osoby pobierające zasiłek dla bezrobotnych muszą aktywnie szukać pracy i być gotowe na udział w działaniach instrumentów rynku pracy.
- Osoba fizyczna może być uprawniona do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych łącznie przez 30miesięcy od chwili złożenia wniosku o zasiłek.
- Pracownicy w wieku 18–70 lat mają prawo do zasiłku dla bezrobotnych pod warunkiem, że uzyskali prawo do ubezpieczenia i spełnią różne wymagania.
- Aby być uprawnionym do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych, trzeba mieć pozwolenie na pracę w Islandii bez ograniczeń.
- Osoby, którym przyznano status ochrony międzynarodowej, mają nieograniczone prawa w zakresie pobytu i pracy, a zatem mogą być uprawnione do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych, jeśli spełnione są inne warunki.
- Osoby, które otrzymały zezwolenie na pobyt ze względów humanitarnych i/lub tymczasowe zezwolenie na pobyt, mają ograniczone prawo do podjęcia pracy w Islandii, a zatem nie są uprawnione do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych. (Jeśli takie osoby otrzymają później zezwolenie na pobyt stały, mogą ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych).
- Do zadań Urzędu Pracy należą:
- Prowadzenie rejestru dostępnych ofert pracy i udostępnianie informacji o dostępnych ofertach osobom poszukującym pracy.
- Rejestracja bezrobotnych i wypłata zasiłków dla bezrobotnych.
- Organizowanie działań na rynku pracy, takich jak kursy, zasoby związane z pracą, doradztwo i rehabilitacja zawodowa.
- Zarządzanie, pozyskiwanie i udostępnianie informacji o stanie rynku pracy w Islandii.
- Wydawanie zezwoleń na pracę i rejestracja cudzoziemców na rynku pracy.
- Monitorowanie pracy obcokrajowców we współpracy z innymi organami rządowymi.
- Dążenie do zapewnienia obcokrajowcom takich samych warunków w zakresie wynagrodzenia, jak w przypadku innych pracowników na islandzkim rynku pracy.
- Prowadzenie zespołu ds. uchodźców oraz działu międzynarodowego w celu poszukiwania zasobów i świadczenia usług dla osób pochodzenia zagranicznego w związku z działalnością na rynku pracy.
Unikanie podatków
- Czasami pracownicy otrzymują wynagrodzenie, które nie jest oficjalnie zadeklarowane i nie płacą podatków. Nazywa się to „pracą na czarno”.
- Taka działalność jest nielegalna i karalna.
- Podmiot gospodarczy, który nie płaci podatków od swojej działalności oraz pracownicy, którzy nie płacą podatków od swoich dochodów, nie wnoszą swojego wkładu w społeczeństwo.
- Dochody z podatków są wykorzystywane do opłacania usług i projektów, które przynoszą korzyści wszystkim członkom społeczeństwa.
Praca „na czarno” – jakie są konsekwencje?
- Praca „na czarno” oznacza, że osoba fizyczna:
- Nie otrzymuje zasiłku chorobowego.
- Nie otrzymuje płatnego urlopu w okresie letnim.
- Nie odprowadza składek w celu otrzymania uprawnień emerytalnych.
- Nie ma prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
- Nie ma ubezpieczenia wypadkowego w pracy.
- Ma mniejsze prawdopodobieństwo uzyskania pożyczki bankowej lub kredytu mieszkaniowego.
- Ma mniejsze prawdopodobieństwo znalezienia mieszkania do wynajęcia.
- Nie otrzyma umowy o pracę, referencji ani udokumentowanego doświadczenia zawodowego.
- Dlatego będzie miała trudności ze znalezieniem innej pracy.